milczący świadek

См. также в других словарях:

• niemy [milczący] świadek — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba będąca biernym uczestnikiem, obserwatorem jakiegoś zdarzenia, niemająca wpływu na jego przebieg : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być niemym świadkiem przestępstwa. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• świadek — Milczący, niemy świadek a) «osoba obecna przy jakimś zdarzeniu, lecz niebiorąca w nim udziału, niemająca wpływu na jego przebieg»: Borg jest w taki sam sposób obecny (i pokazywany) w swoich snach jak w rzeczywistości – zarazem jako aktywny… …   Słownik frazeologiczny

• świadek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. świadekdkowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}praw. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba wezwana do sądu celem składania zeznań w danej sprawie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być świadkiem w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• milczący — Milcząca zgoda, aprobata itp. «zgoda, zezwolenie na coś, wyrażane bez słów, przez nieprzeciwstawianie się czemuś»: Przy milczącej zgodzie państw zachodnich obywatele II Rzeczypospolitej – walczący o wolność i niepodległość kraju – odpowiadali… …   Słownik frazeologiczny

• milczący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. milczeć (p.) milczący w użyciu przym. 1. «skłonny do milczenia; małomówny» Był milczącym odludkiem. 2. «odbywający się bez słów, nie uzewnętrzniający się w słowach» Milczący uścisk ręki, ukłon. Milczące… …   Słownik języka polskiego

• milczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, milczećczę, milczećczy, milczećczał, milczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do człowieka: nie odzywać się, nic nie mówić, nie rozmawiać; w odniesieniu do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień